Kanker is een ongeremde groei van lichaamscellen. Het aantal doden aan kanker neemt met 2 % per jaar toe. Het is de 2e doodsoorzaak in Nederland.

De wortel van het kwaad is de cel. Cellen vormen de basis voor alles wat leeft. Miljoenen jaren geleden waren er oercellen die als een autonome eenheid fungeerde. De evolutie heeft bepaald dat de oercellen op een gegeven moment een samenleving zijn gaan vormen. Daardoor moest de oercel afstand doen aan zijn oerinstinct zelf overleven en zich schikken in de ‘wetten’ van het algemeen belang.

De mens bestaat uit verschillende soorten cellen. Er zijn bijvoorbeeld niercellen, huidcellen, spiercellen, hersencellen etc. Iedere soort cel heeft zijn eigen functie en zijn eigen plek in het menselijk lichaam.  Elke cel moet de taak vervullen die hem is opgelegd voor het welzijn van alle cellen (het organisme).

Regels die bij de cellen van het organisme gelden zijn:

1. de cel mag zich alleen delen als er een beschadiging is of dode cel, die vervangen moet worden.
2. het is verboden om in leven te blijven als de celstructuur beschadigd is, zeker als het DNA betreft. Als de schade te groot is, is zelfmoord verplicht.

Bij elke aanval van buiten af, wordt de cel uitgelokt om terug te vallen in zijn overlevingsinstinct, autonomie. Dit is het begin van kanker. Het kent verschillende stadia.

De initiatie.
Als de cel bloot komt te staan aan straling, virussen, tabaksrook of kankerverwekkende stoffen in ons eten, kan een niet te herstellen schade toegebracht worden aan ons DNA en een mutatie veroorzaken met als gevolg een cel met een potentie om een kankergezwel te worden.

In het promotie stadium ontloopt de cel om verschillende onduidelijke redenen de regels 1 en 2. Men vermoedt dat hormonen, groeifactoren en de hoeveelheid vrije radicalen een cruciale rol spelen.

In het progressie stadium  krijgt de gemuteerde cel zijn onafhankelijkheid en het vermogen om de vorming van nieuwe bloedvaten door angiogenese uit te lokken waardoor de voor groei noodzakelijke zuurstof en voedingsstoffen kunnen worden aangevoerd. De cel kan groeien en kan het andere weefsels van het organisme binnen dringen in de vorm van uitzaaiingen, locaal en door het lichaam.

Oosters gezien

Valt kanker onder te veel water en stagnatie. Verschillende soorten zijn als volgt omschreven:

Qi stagnatie als resultaat van emotionele spanning m.a.g. lever qi stagnatie door woede/verontwaardiging of frustratie of long qi stagnatie door verdriet, zorgen of droefheid of

Bloed stase (purperen kleur borstgebied tong)  i.c.m.

Flegma (gezwollen tong, plakkerig beslag) en on evenwicht in Chong en Ren mai en toxische warmte (rode tong met dun droog donker geel beslag en rode puntjes (in geval van borst carcinoom)

Bloedwarmte/stase (in geval van huidcarcinoom)

Warmte vocht en bloedstase (in geval van (endel-) darmcarcinoom)

Qi stagnatie m.a.g. bloedstase in de maag. Omdat maag en dikke darm yang ming zijn (vol van qi en bloed) kan de bloedstase zich uitbreiden tot de dikke darm.

Long yin leegte (bronchuscarcinoom) hoest, diepe thoracale pijn, geen eetlust en gewichtsverlies

Leegte van zheng qi en bloedstase (carcinoom in de abdomen) harde pijnlijke massa’s, wasachtige gelaatskleur, gewichtsverlies, verlies van eetlust, uitputting.

Pancreas kanker (vermoeid, braken, anorexie, gewichtsverlies)

Pols en tong bij kanker

Vaak wordt bij westerse behandeling de kanker verwijderd met evt heelkunde, radio- of chemo therapie, maar niet de oorzaak die vaak flegma, bloedstase en toxische warmte en vocht betreffen. Behandeling bestaat onder andere uit verjagen van pathogene factoren (flegma oplossen) het bloed versterken of beiden.

Bij kanker zien we vaak een van de volgende polsen:

• Extreem  zwak, ruw, dun en diep / zonder aanwijzingen op tong: versterk lichaam Qi.
• Vol, glijdend, overvloeiend, snel  / tong rood met puntjes, en plakkerig beslag. (toxische hitte): warmte elimineren en toxine oplossen Met dit pols en tong beeld kan je een diagnose bevestigen maar niet stellen.